Het verhaal achter mijn kunst
Ik kreeg de vraag van een vriend, waarom ik het verhaal niet vertelde achter mijn kunst. Dat vind ik nou eens goede tip waar ik wel mee aan de slag wil gaan. Ik heb hier al eerder over nagedacht, maar toen twijfelde ik nog of ik niet wilde dat iedereen erin ziet en erbij voelt wat het voor hun betekend, maar ik denk dat het zeker leuk is en mooie achtergrond informatie als je het verhaal erachter weet. De verhalen zullen gaan over het maakproces en de betekenis van het werk. Ik hoop zo mooie aanvullende informatie te kunnen geven over mijn werk. Komende weken zal ik een soort miniblogs maken over werken en deze delen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen. Voor mij is een kunstwerk niet alleen iets moois voor boven de bank. In een kunstwerk zitten meerdere lagen van gevoel en ik wil hier iets mee vertellen en laten zien. Ik heb het altijd over de moed om creatief te zijn, ik vind dat je als kunstenaar jezelf bloot mag geven om je verhaal te vertellen. Een kunstwerk hoeft niet altijd mooi of vrolijk te zijn. Kunst mag ook choqueren of heel lelijk zijn. Als het maar iets te zeggen heeft.. Volgens mij gaat creativiteit over zelfontwikkeling, zelfontplooiing en zelfkennis en is dus eigenlijk best belangrijk. . ‘ Geloof in jezelf, je dromen en je creatieve ideeën.’ Een boek geschreven door Doreen virtue.
Het belangrijkste van creativiteit is volgens mij dat je je diepste gevoelens onder ogen durft te zien. Die vormen namelijk de basis voor jou creativiteit. Hiervoor moet je durven om je meest kwetsbare gevoelens openlijk te tonen en dat vergt nogal niet wat van je. Dit heb ik aan de lijve ondervonden toen ik op de kunstacademie zat. Bij elke les werden de opdrachten besproken, waarvoor je je werk moest tonen, waar dan iedereen inclusief jezelf en de leraar wat over te zeggen had. Aangezien kunst emoties een gevoel zijn was dit soms best heftig, maar ik heb er heel veel van geleerd. Elk kunstwerk is autobiografisch en komt vanuit je hart, niet vanuit je hoofd. Alles wat je meemaakt en ziet vindt een uitweg in je creativiteit. Als dat niet zo is wordt het een oppervlakkig werk. Tenminste, dat heb ik geleerd op de academie. Als je je gevoel er niet instopt wordt het niet meer dan een lege schil.
Creativiteit komt niet alleen neer op dingen verzinnen en doorgeven, maar vooral door een spiegel te zijn. Het doorgeven van authentieke emoties. Deze vindt je niet in je hoofd, maar in je hart. Creativiteit gaat ook over de moed jezelf te zijn en jezelf te laten zien. De uiterlijke expressie van de innerlijke stem. Hiervoor is het dus nodig om verbinding met je ziel te hebben volgens mij helpt kunst ons naar onze schaduwen kijken, zodat we ze kunnen begrijpen en helen. Tijdens het maken van kunst kunnen er heftige emoties omhoog komen, die zijn te zien in je werk en worden herkent door anderen. Kunst verbindt wie jij vanbinnen bent met wie anderen van binnen zijn. Kortom de kijker kan zich identificeren met het kunstwerk door identieke emoties en ervaringen, waardoor er iets geraakt wordt. Het is belangrijk om de waarheid te spreken over je gevoelens in jouw creaties, waardoor je mensen kan raken. Al je bewuste, onbewuste emoties en ervaringen bevatten dus een schat aan inspiratie, waar je niet alleen jezelf mee helpt , maar ook anderen. Een soort creatieve groepstherapie zeg maar. Kunst hoeft dus niet altijd mooi of vrolijk te zijn, niemand is altijd mooi of vrolijk. Iedereen heeft een donker kant en niemand is perfect. Onderliggende boodschap voor het publiek, ik weet precies hoe jij je voelt. Om kunst te kunnen maken of creatief te kunnen zijn is het volgens mij belangrijk al je schaamte gevoelens los te laten en volledig jezelf te zijn. Alleen zo kan je iets creëren. Niet bang zijn dat iets mislukt. Dit alleen al is een heel psychologisch proces, maar je krijgt er ongelooflijk veel voor terug. Zelfs als je geen interesse hebt in een creatief beroep is het maken van kunst in al zijn verschijningsvormen heling voor je ziel. Het brengt je terug bij jezelf.